ابراهــــــیم معـــــنوی

همه روزها به این امید به وبم نگاه می کنم که تنها بازدید کنند فقط تو باشی خودت می دونی که فقط برای تو این دکمه های سیاه را فشار میدم تا احساسم را روی برگی سفید به تو نشان دهم .اخر من را چه به وب و اینترنت و این دهکده ی دروغ، اخر مرا چه به این اسم های مستعار، اخر مرا چه به این کلاس گذاشتن های تو خالی  ، اخر مرا چه به این پیام رسان وبلاگی که یکی عکس میده و بالایش چنان فاضلانه تیتر میزنه که اره بابا ما هم هستیم.  من را همان کاغذ های کاهی بس است  به قول اون دهاتی ،ساده بگم ساده بگم بوی علف میده تنم هنوز همون دهاتیم با همه شهری شدنم.تو دنیای ارتباطات ازاد تو این عصر یخی تنها چیزی که نیست اخلاص در ارتباط ،حالا تو بگو من با این دنیای تصویری که به قولی چشم ها جای گوش ها را گرفتن چه کنم .ولی نا امید نمیشم می دونم خواهی امد می دونم خواهی خواند ارتباط معنوی من با تو  همیشه هست عزیزم نور چشمم تو را من چشم در راهم .یعقوب اگر به عشق انتظار وصل  یوسف نبی پیر شد .من به عشق امدند هروز جوان تر میشم اخر این عشق الهیست ،بگذار هر که هر چه می خواد بگویید اخر دیگری کسی نمانده هر چه هست توی .به امید ان امروزی  که تعداد بازدید امروز یک باشد ان روز کار من دیگر در اینجا تمام است ............................. .سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم
چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم