ابراهــــــیم معـــــنوی

  وبلاگها همان موبایل های قدیمی هستند که هر چه اسمشان دهان پر کن تر باشد نشان دهنده ارزوهای بر باد رفته است . جالب هست بدانیم بعضی از وبلاگیستها یا همان بلاگرها معنی دقیقی از اسم وبلاگشان  ندارند بعضی از ما ها هم افتخار می کنیم بازدید زیادی داریم تا حال به جز چند وبلاگ محترم وبی ندیدم که کاربرها بگویند من از وب شما تاثیر گرفتم البته تاثیر های پوچ تا دلتان بخواهد هست و  خیلی  کم  دیده ام که مقاله و نوشته ی که نشان از تولید فرهنگی یا اندیشه ی سازنده باشد ، که  از خود مدیر وبلاگ در وب باشد به قول یکی از دوستان خبرنگار وبلاگ های که دیگر چت روم هم دارند همان پوچ گرایی و البته حالا در این چت روم چه می گویند من نمی دانم ولی من عاقلی دانا ندیدم که چت رو م باز باشد

واقعا اگر مبانی پوچ گرای را بدانیم به فرایند سکولاریسم خواهیم رسید و اگر از مدیر وبلاگ سوال شود  ایدوئولوژی  چت روم چیست ؟در جواب خواهد گفت تبادل اطلاعات !همان طور که ایدوئولوژی تلویزیون سرگرمیست، چطور چت روم جای برای تبادل افکار سازنده است؟

و بعضی انقدر ارزشی می نویسند که یادشان می رود پس ارزش به نظر مخاطبان کجاست    !  ( نیاز مخاطب )  انقدر از ارزشها می گویند که گویا دیگر ارزشها شدند خوراک برای افکار عموی که این خود بحثی جداگانه می طلبد در حالی که به قول اساتید روحانی بهترین را برای تخریب یک دین بد دفاع کردند از ان دین است .وبلاگهای ارزشی تنها به زدند عکس و حمله به دیگری  می پردازند و البته نه همه ولی کم  نیستند و بعضا هنوز در فضای مناظره ها هستند. در حالی که همیشه بهترین دفاع  حمله نیست .

امروز وبلاگهای معروف می شوند که از عنصر شهرت برخوردار باشند نه از لحاظ محتوا بلکه شهرت نویسنده  کمی تحمل کنیم! چند وبلاگ می شناسیم که بواسطه ی شهرت صاحب وبلاگ به بازدید های بالا رسیده اند البته اگر در این وبلاگ ها از فرهنگ و مبانی ارزشی جامعه گفته شود ان هم با ظرافت رسانه ی، که چه نیکوست اما همیشه اینطور نیست.البته این تفسیر نسبی ست.اما حقیقتی است نزدیک به واقیعت.

امروزه نگاهی به وبلاگ ها و سایت های دانشگاه کنیم ایا قبول دارید که وبلاگ یا وب سایت هر دانشگاه نشان دهنده هویت ان لااقل در میحط مجازی است پس با این نگرش نگاهی به چت روم های موجود در این وب ها کنیم افراد انلاین را اول می بینیم که بعضا امده بودند نمرات را نگاه کنند که دیدند چت روم دانشگاه هم فعال است سری می زنند لحظه یا دقیقه ی یا متاسفانه ساعتی در این اتاقهای مجازی سرگرم هستند و تاثیر خود را می گیرند و می گذارند و کاربر بعدی هم  همچنین، سوال؟ چت روم های باز در وبلاگ های  دانشگاهی چه سودی دارند ایا فرهنگ سازی می کنند یا فرهنگ زدای؟

 به محور بحث برمی گردیم وبلاگ ها جای برای حرف ها ی ناگفته یا عکس های دیده نشده یا حرف های که در محیط بیرون  خریداری  ندارند کدام درست است؟ 

ارزشها را فانتزی نکنیم در وبلاگ هایمان برای انکه حرف نوعی بیاوریم .  ارزشها را فدای  امار   بازدیدها نکنیم، زندگی درون وبلاگ مثل زندگی درون یک خانواده است که بازدید کنندها  مهمانانی هستند که امدند از دست پخت ما غذای میل کنند .اگر این غذا را از رستوران سفارش داده ایم بگوییم که دست پخت خودمان نیست و هر غذای را هم به مهمان ندهیم  مجاز ها متفاوت هستند  اینجاست که می گوییم باید حواسمان باشد ارزشها را بیهوده خرج نکنیم

 از چیزها بزرگ اگر می گوییم یعنی دست به کار بزرگی می زنیم پس علمش و تکنیک های ارتباطی را در نظر بگیریم بعضی از گفتنی ها را نباید گفت لااقل در محیطی چون وبلاگها   .باز می گوییم در این دنیای ارتباطات همه چیز هست به جز اخلاص در ارتباط ما چیزی جز ارزشها برای تکیه کردند به انها نداریم و با تکیه به همین ارزشهاست که اکنون به اینجا رسیده ایم   که ان هم  به اندازه کافی مورد هجوم متون ترجمه شده غربی در دانشگاها هست  پس ما در وبلاگ هایمان حواسمان باشد که بی تعصب ولی با اگاهی از ارزشها دفاع کنیم.این مبانی ارزشی  همه فرهنگ گذشته ما و نقشه راه اینده ماست این میراث معنوی بهترین موتور تولید علم در ایران اسلامی یست . قوی ترین سپهر دفاعی، پس بکوشیم میراث داران منصفی باشیم .این میراث اسلامی با وبلاگ و اینترنت به ما نرسیده بلکه کانال ارتباطی ان خون شهدا بوده و بینش و منش روحانیون مجاهد که کم نیستند

 اری می شود میراث دار خوبی باشیم و می شود با بصیرت و تببین به اهداف مبتنی بر سعادت رسید چه در خودمان و چه  در  دیگران ، که یکی از کانال ها ارتباطی وب ها هستند در این فضای مه الود جهانی چراغ راه ما ارزشهای الهی ست .پس همیشه در وبلاگ ها یمان مراقب باشیم که چه چیز ی را اشاع می دهیم اگاهانه و ناخود اگاه .همان طور که هزاران کتاب وجود دارد که ارزش خواندن ندارد .چند ده هزار وبلاگ هم هستند که ارزش کلیک کردن ندارند.